പാല് വെണ്ണ നിറമുള്ള പഞ്ചാര കുപ്പിയില്
പതിയെ പതിയെ തന്റെ പിഞ്ചു കൈകള് പൂഴ്ത്തിവെക്കാന് പലതവണ ശ്രമിച്ചു...
പക്ഷെ പഞ്ചാര കുട്ടന് പറ്റിയില്ല
കാലങ്ങള്ക്ക് ശേഷം......
പിന്നീടു പുത്തന് സ്പൂണില് നിറയെ പഞ്ചസാര കിട്ടിയാലും മുഖത്ത് പാല് പുഞ്ചിരിയില്ല കാരണം പഞ്ചാര കുട്ടനിത് വേണ്ടേ വേണ്ട....
അവനിന്നിഷ്ടം പെട്ടിക്കടയില് കാറ്റത്ത് ഊയലാടി കളിക്കുന്ന പാന്പരാഗിനെയും ശംഭുവിനെയും ഒക്കെ ആണ്...
ഒരു വാക്ക് കൂടി
ക്ഷമിക്കുക....
ഇനിയവനെ തിരുത്തുവാന് ആര്ക്കും കഴിയില്ല - ഈ വിഷവസ്തുക്കള്ക്കല്ലാതെ.
ഇനിയവനെ തിരുത്തുവാന് ആര്ക്കും കഴിയില്ല - ഈ വിഷവസ്തുക്കള്ക്കല്ലാതെ.
നമുക്ക് പ്രാര്ഥിക്കാം "ഇനി പഞ്ചാര കുട്ടന്മാര് ഇങ്ങനെ ആവാതിരിക്കാന് "
നമുക്ക് പഠിപ്പിക്കാം പക്വതയുടെ അടയാളമോ അളവുകൊലോ അല്ല ഈ വിഷവസ്തുക്കള് എന്ന്...
ചിരുതേ കുറേകാലമായി ഉള്ളുതുറന്ന് ഇഷ്ടായി എന്ന് പറയാന് കഴിയാറില്ല, ഈ ചിന്താശകലം നന്നായി ഇഷ്ടായി
ReplyDeleteചിരുതകുട്ടിയുടെ ഈ ചിന്തകള് ഇഷ്ടായി.
ReplyDeleteചിരുത കുട്ടി = ചിന്തിക്കുന്ന കുട്ടി
നന്ദി ഓലപ്പടക്കം...ഇനിയും കമന്റുകള് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു...
ReplyDeleteചിരുത കുട്ടി = ചിന്തിക്കുന്ന കുട്ടി ....താങ്ക് യു
ചിന്ത, പ്രതികരണം, വികാരം....
ReplyDeleteലേബലുകളോട് തികച്ചും നീതി പുലര്ത്തുന്ന പോസ്റ്റ്...
കൂടുതല് പേര് തീര്ച്ചയായും ഒരുപാട് ചിന്തിക്കേണ്ട പോസ്റ്റ്....
നല്ല സന്ദേശം ചിരുതക്കുട്ടീ...
ReplyDelete"ഇനിയവനെ തിരുത്തുവാന് ആര്ക്കും കഴിയില്ല", പ്രതീക്ഷ കൈ വിടല്ലേ....ഇതിലും വല്യ അഡിക്ടുകള് വരെ സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരികെ വന്നിട്ടുണ്ട്...
ഒരു അഭിപ്രായം:
പാന്പരാഗിനും ശംഭുവിനും പകരം, ബ്രൌണ് ഷുഗറുമായി താരതമ്യം ചെയ്യാമായിരുന്നു...അതും പെട്ടെന്ന് കണ്ടാ പഞ്ചസാര പോലിരിക്കും...
ഒന്നു തിരുത്തിയെഴുതി നോക്കൂ....
നന്ദി ....
ReplyDeletekurachu vaakkukalil kure chinthakal...nannaayirikkunnu chiruthakkuttee....
ReplyDelete