പിറ്റേന്നു രാവിലെ അഞ്ചു മണിക്ക് ഞാന് ഉണര്ന്നപ്പോഴേക്കും ബാത്രൂമില് ക്യൂ തിരുവനന്തപുരം വരെ എതിയതൈയ് കണ്ടു അന്ധാളിച്ചു പോയി.കട്ടന് കാപ്പി കുടിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നപ്പോഴും "മലമ്പുഴ" എന്ന് പറഞ്ഞു കളിയാക്കാന് കൂട്ടുകാര് ഏറി വന്നു.മണ്ടത്തരം പറ്റി വാല് മുറിഞ്ഞു നിന്ന ഞാന് പശക്കായി ഓടിയില്ല.
രാവിലെ തന്നെ ഞങ്ങള് റെഡിയായി.ഞങ്ങള് ഇന്ന് ബോട്ട് യാത്ര നടത്തും.വേമ്പനാട് കായലിലൂടെ ആണ് യാത്ര. പമ്പ,മണിമല,അച്ചന്കോവില്,എന്നിവയുടെ സംഗമം കാണുക എന്നതാണ് പ്രധാന യാത്രോദ്ദേശ്യം .
മിക്ക കൂട്ടുകാരും ക്യാമറ എടുത്തിരുന്നു.ക്യാമറ എടുത്തു ഫോട്ടോ എടുത്തു കൊണ്ടിരുന്നാല് പ്രകൃതി സൌന്ദര്യം ആസ്വദിക്കാനുള്ള അവസരം നഷ്ട്ടപ്പെടുമെന്നു വിശ്വസിച്ചു /സമാധാനിച്ചു (ബ്ലാക്ക് ആന്ഡ് വൈറ്റ് മൊബൈല് ഫോട്ടോ എടുക്കുവാനുള്ള ശാസ്ത്ര സാങ്കേതിക വിദ്യ ഇതുവരെയും കണ്ടെതിയിട്ടില്ലാത്തത് കാരണം) ബോട്ടിന്റെ മുകളില് കയറി.ബാലപ്രതിഭകള് എല്ലാം ബോട്ടില് ഉണ്ടായിരുന്നു.400 പേര്ക്ക് കയറാവുന്ന ബോട്ടില് ഞങ്ങള് 200 പേര് കയറി.
യാത്രകളില് പാട്ട് പാടാറുണ്ടായിരുന്ന ഞാന് മിണ്ടാതിരിക്കണമെന്നു വച്ചപ്പോള് ഒരു പരിഷത്ത് ചേട്ടന് പറഞ്ഞു പാട്ട് പാടിയില്ലെങ്കില് സര്ട്ടിഫിക്കറ്റു തരില്ല എന്ന്.{ശടെ}-ഞാന് ചാടി എഴുന്നേറ്റു കുറെ പാട്ടുകള് പാടി.
ഞങ്ങള് സംഗമ ഭൂമി കണ്ടു.പിന്നെ തോമസ് ചാണ്ടിയുടെ വീട് കണ്ടു.കഴിഞ്ഞ തവണ കുട്ടനാടിനെ കുറിച്ച് (എട്ടില്) സാമുഹ്യ ശാസ്ത്രത്തില് ഒരു പാഠം ഉണ്ടായിരുന്നു.അതുപോലെ തന്നെയാണ് കുട്ടനാടിപ്പോഴും.വീടുകളില് കാറുകള് ഒതുക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നത് പോലെ ആണ് ബോട്ടുകള് ഒതുക്കിയിട്ടിരിക്കുന്നത്.
ബുക്കുകളില് മാത്രം കണ്ടിരുന്ന കുട്ടനാടിനെയും,പ്രകാശ സംശ്ലേഷണം നന്നായി ആസ്വദിക്കുന്ന തെങ്ങുകളുടെയും ഞങ്ങള് നേരില് കണ്ടു.
ഹൌസ് ബോട്ട് യാത്രക്കാര് ഞങ്ങള്ക്ക് യാത്രാ മംഗളങ്ങള് നേര്ന്നു.എങ്കിലും ബോട്ടിന് പിറകിലെ കുഴലില് നിന്നും വരുന്ന മലിന ജലം കായലില് എത്തുന്നത് കണ്ടപ്പോള് സങ്കടം തോന്നി.
ഗ്യാസ് കുറ്റികള് തോണികളില് വരുന്നതും, മീന് ചുണ്ടയിടുന്നവരും തോണിക്കാരും ഗ്രാമത്തിന്റെ വിശുദ്ധി നല്കുന്നവതന്നെയായിരുന്നു.
അവിടെ വെച്ച് ഞങ്ങള് കാപ്പി കുടിച്ചു. ചിരുതക്കുട്ടിയുടെ ബ്ലോഗ് വായിക്കാറുണ്ടെന്നു പറഞ്ഞ പരിഷത്ത് പ്രവര്ത്തകനെ ഞാന് ഒരിക്കലും മറക്കത്തില്ല.
ചായകുടിക്കവേ പുത്തന് ബാഗിലേക്കു ചായ മറിഞ്ഞതും അതു ഉണക്കിയതുമെല്ലാം ഈ യാത്രയുടെ ഓര്മയായി മാറട്ടെ എന്ന് പറഞ്ഞു മറ്റൊരു പരിഷത്ത് പ്രവര്ത്തകന്.
ബ്ലോഗിങ് ഇഷ്ട്ടമാണ് എന്ന് പറഞ്ഞപ്പോള് ഒരാളുടെ ബ്ലോഗ് വായിക്കാനും ഒരു പരിഷത്ത് ചേട്ടന് നിര്ദ്ദേശിച്ചു.എന്നാല് ഞാന് ആ ബ്ലോഗിന്റെ പേര് ഞാന് വീണ്ടും മറന്നു.ദയവു ചെയ്തു രാജന് സര് എനിക്ക ബ്ലോഗിന്റെ പേര് ഒന്ന് കൂടി പറഞ്ഞു തരണം.ഞങ്ങള് വര്ത്തമാനം പറഞ്ഞു ഒടുവില് ടോട്ടോച്ചാനിലും,ശിശുവിഹാറിലും എത്തി.അതെ ഞാന് എന് സങ്കല്പ്പ വായു വിമാനത്തില് എത്തി.
പരിഷത്തിനു ഒരായിരം നന്ദി വീട്ടുകാരുടെ ചട്ടക്കൂടുകള്ക്കപ്പുറത്തെ ഒരു ബോട്ട് യാത്ര സമ്മാനിച്ചതിന് :)
നന്നായി ചിരുതക്കുട്ടി യാത്രാവിശേഷങ്ങള് ...എല്ലാ ഭാവുകങ്ങളും ......സസ്നേഹം
ReplyDeleteആസ്വദിച്ച് വായിച്ചു
ReplyDeletevery good chiruthakutty
ReplyDelete