മിനുസമാം
മണ്ണിന്റെ മാറില്ച്ചവിട്ടി,
മഷിതീര്ന്ന
തണ്ടിനെ മാന്തിപ്പറിച്ച്,
മണമുള്ള
റബറിനാല് മായ്ച്ചു കളഞ്ഞു
നീ എന്നിലെ ഇന്നലെ...
വേപ്പിന്റെ
കുളിരിനെ വേണ്ടെന്ന വെച്ചിട്ട്,
വേലിവളപ്പിലെ
ചെമ്പരത്തി വെട്ടി,
വേലചെയ്യാതെ
വിയര്പ്പു വെറുത്തിട്ട്,
വന്
മതില് കെട്ടി നീ വേര്തിരിച്ചില്ലയോ...
പൊതിഞ്ഞുകെട്ടീലയോ
വാഴക്കുടയെ നീ,
പതുപതുപ്പുള്ളൊരാ
പുള്ളിക്കുടയെ
മണ്ണിലും
വിണ്ണിലും വെയ്ക്കാതെ കാത്തുനീ
ഓര്മ്മിച്ചിടുന്നില്ലേ...
മിനുസ്സമാം
മണ്ണിന്ന് കാല് വഴുതിച്ചതും,
മണമുള്ള
റബറിന്റെ മനസ്സിലെ മോഹവും,
വന്മതില്
വളമിട്ട ,
വേര്തിരിവിന്
മുഖം...
പുത്തന്
കുടയിലെ പുതിയതാം പാഴ്ച്ചിന്ത...
എന്റെ
ഇന്നലെകളെയും
നിന്റെ
ഇന്നിനെയും കൊന്നുകളഞ്ഞുവല്ലോ!
എന്റെ ഇന്നലെകളെയും
ReplyDeleteനിന്റെ ഇന്നിനെയും കൊന്നുകളഞ്ഞുവല്ലോ!
ന്റെ ചിരുതക്കുട്ടീ, പോലീസ് കാര് തേടി നടക്കുവാ കേട്ടോ. കൊന്നൂന്നൊക്കെ ഒരു വാക്ക് കേട്ടാല് മതി തൂക്കിയെടുത്തോണ്ട് പോവും.
നന്ന്. ആദ്യപകുതി ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.. രണ്ടാം പകുതി എനിക്ക് വ്യക്തമായില്ല.
ReplyDelete