എനിക്കും പ്രതികരിക്കണം...
എല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ട്...
എല്ലാം കണ്ടുകൊണ്ടു....
ഇവയെല്ലാം സഹിച്ചുകൊണ്ട് ,
ഇനിയെത്രനാള്....
തുറന്നു പറയണമെന്നുണ്ട്,
പക്ഷെ ആരോട് പറയും .
എങ്ങനെ പറയും.
ആമുഖം വെച്ചുകെട്ടി പറഞ്ഞു തുടങ്ങാന് എനിക്കറിയില്ല .
ശ്ശൂ എന്നാലറിവിളിക്കുന്ന
കുക്കറിന്റെയും,
കരിഞ്ഞ കറികളുടെയും ,
പുകയുടെയും മണം ഏറ്റുവാങ്ങുന്നതല്ലെന്റെ ദുഃഖങ്ങള് .
എന്റെ പുതിയ ദുഃഖങ്ങള് നിങ്ങള്ക്കറിയാമോ ?
വിശക്കുമ്പോള് പണ്ട് നിങ്ങള് എന്റെ അരികിലേക്ക് ഓടി എത്തുമായിരുന്നു.
അമ്മമാരുടെ വിയര്പ്പു തുള്ളികള് ഏറ്റുവാങ്ങുകയും,
പാത്രം കാഴുകാനൊരിടം തരുകയും,പാചകത്തിന്റെയും രുചിഭേദങ്ങളുടെയും
ലോകം നിങ്ങള്ക്ക് മുന്നില് തുറന്നു തരുകയും ചെയ്തിരുന്ന ഞാന്
പണ്ട് വീടുകളില് പ്രധാനിയായിരുന്നു.
ആധുനിക ലോകത്തിന്റെ നൂഡില്സ് രുചിയിലേക്കും,
സ്പൂണ് കയ്യുകളിലേക്കും ,
ഇലക്ട്രിക് അടുപ്പിന്റെ ഷോക്കിംഗ് ബില്ലിലേക്കും,
നിങ്ങളെന്നെ ഇട്ടുകൊടുത്തു.
അടുക്കുള്ള അളയില് നിന്നും ക്ലീന് സ്റ്റൌലേക്ക് നിങ്ങളെന്നെ തരം താഴ്ത്തിയില്ലേ?
മോടി കൂട്ടി കൂട്ടി ബ്രെഡ് പൊരിച്ചു ബട്ടര് തേക്കാനുള്ള സ്ഥലം മാത്രമാക്കി നിങ്ങളെന്നെ മാറ്റിയില്ലേ?
മനുഷ്യ,നീ നിന്റെ യാത്രയോന്നു സ്ലോ ചെയ്യൂ,
എന്നെ ഇവിടെ നിര്ത്തിക്കോ ,
ഞാന് പഴമയിലേക്ക് നടന്നു പൊയ്ക്കോളാം..
ഞാന് പഴയപോലെ നീറി പുകഞ്ഞോട്ടേ?
ഈ തിരിഞ്ഞു നോട്ടം നന്നായി...
ReplyDeleteഞാന് പഴയപോലെ നീറി പുകഞ്ഞോട്ടേ...
ReplyDeleteകമ്മെന്റുകള്ക്കു നന്ദി
ReplyDeleteഅതോണ്ട് തന്നെ എനിക്കിരുന്നുണ്ണുവാനിഷ്ടം അടുക്കളയില് നിന്ന് തന്നെ.
ReplyDeleteപുതിയടുക്കളയിലല്ല.
പഴയടുക്കളയിലെ കാവിത്തറയിലിരുന്നുണ്ണുവാന്...
അതിന്റെ സുഖമൊന്നു വേറെ തന്നെ..
അതു ശരിയാ വാല്യക്കരാ :)
ReplyDeleteഒരു തരം ആവശ്യമില്ലാത്ത സെന്റിമെന്റ് അല്ലേ ഇത്? പുകക്കും കരിക്കും ഇടയില് നിന്നും പാവം അമ്മമാര് രക്ഷപ്പെട്ടു എന്നു കരുതിയാല് പോരെ?
ReplyDeleteവേണമെങ്കില് അങ്ങനെയും ചിന്തിക്കാം :)
ReplyDeleteArticle is good... do u love to be in that old kitchen???
ReplyDeletehtttp://ajayma.blogspot.com